سرطان پوست چیست؟ علل و درمان

سرطان پوست چیست؟
سرطان پوست بدخیم در اثر رشد غیرطبیعی سلول‌های پوست ایجاد می‌شود. تکثیر سلول‌ها توده‌ای به نام تومور را ایجاد می‌کند. اغلب اوقات قسمتی از پوست که در معرض آفتاب قرار دارد، با رشد غیرطبیعی سلول‌ها، سرطانی می‌شود. اما سرطان می‌تواند در قسمت‌هایی از پوست که در معرض نور خورشید نیست، ایجاد شود.
سرطان پوست یکی از شایع‌ترین انواع سرطان است. با تشخیص زودهنگام این بیماری تقریباً در تمامی موارد می‌توان از درمان‌های مؤثر استفاده کرد. تومورهای پوستی می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند. سرطان پوست بدخیم در واقع توموری است که به دلیل رشد کنترل نشده به بافت‌های مجاور به‌ویژه غدد لنفاوی سرایت کرده و به این بافت‌ها حمله می‌کند. تومورهای پوستی از طریق جریان خون نیز به اندام‌های مختلف گسترش پیدا کرده و متاستاز می‌کنند.

انواع سرطان پوست
5 نوع اصلی سرطان پوست وجود دارد:
1. کارسینوم سلول بازال
سلول های بازال سلول های گردی هستند که در اپیدرم تحتانی یافت می شوند. حدود 80 درصد سرطان های پوست از این نوع سلول ها ایجاد می شود. این سرطان ها به عنوان کارسینوم سلول بازال توصیف می شوند. کارسینوم سلول بازال اغلب در سر و گردن ایجاد می شود، اگرچه می توان آن را در هر نقطه از پوست یافت. این عارضه عمدتاً در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شود یا در افرادی که در کودکی تحت پرتودرمانی قرار گرفته اند ایجاد می شود. این نوع سرطان پوست معمولا به کندی رشد می کند و به ندرت به سایر قسمت های بدن سرایت می کند.
2.  سرطان سلول سنگفرشی
 بیشتر اپیدرم از سلول های مسطح و فلس مانند به نام سلول های سنگفرشی تشکیل شده است. حدود 20 درصد از سرطان‌های پوست از این سلول‌ها ایجاد می‌شوند و این سرطان‌ها کارسینوم سلول سنگفرشی نامیده می‌شوند. کارسینوم سلول سنگفرشی عمدتاً در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شود، بنابراین ممکن است در بسیاری از مناطق پوست تشخیص داده شود. همچنین می تواند روی پوست سوخته، آسیب دیده توسط مواد شیمیایی یا در معرض اشعه ایکس ایجاد شود. کارسینوم سلول سنگفرشی معمولاً روی لب ها دیده می شود. در محل اسکار طولانی مدت؛ و روی پوست خارج از دهان، مقعد و واژن زن. حدود 2 تا 5 درصد از سرطان سلول سنگفرشی به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.
3.  سرطان سلول مرکل
 سرطان سلول مرکل یک سرطان بسیار تهاجمی یا با رشد سریع و نادر است. در سلول های تولید کننده هورمون درست در زیر پوست و در فولیکول های مو شروع می شود. معمولا در ناحیه سر و گردن یافت می شود. سرطان سلول مرکل را می‌توان کارسینوم نورواندوکرین پوست نیز نامید. در مورد تومورهای نورواندوکرین بیشتر بدانید.
4.  ملانوما
سلول های پراکنده ای به نام ملانوسیت وجود دارد که در آن اپیدرم به درم می رسد. این سلول ها رنگدانه ملانین را تولید می کنند که به پوست رنگ می دهد. ملانوما در ملانوسیت ها شروع می شود و جدی ترین نوع سرطان پوست است. حدود 1 درصد از کل سرطان های پوست را تشکیل می دهد. برای اطلاعات بیشتر در مورد ملانوما، به بخش ملانوما در همین وب سایت مراجعه کنید.
5.  کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی
گاهی با هم گروه بندی می شوند و کارسینوم کراتینوسیت نامیده می شوند. این به این دلیل است که آنها در نوعی از سلول های پوستی به نام کراتینوسیت شروع می شوند. در این راهنما، “سرطان پوست غیر ملانوما” به سرطان کراتینوسیت و سرطان سلول مرکل اشاره دارد تا آن ها را از ملانوما متمایز کند.
دیگر انواع کمتر شناخته شده سرطان پوست عبارت اند از:
سارکوم کاپوسی
این بیماری، فرم نادری از سرطان پوست است که در رگ های خونی پوست گسترش یافته و منجر به ایجاد لکه هایی بنفش یا قرمز رنگ بر روی پوست یا غشاهای مخاطی می شود. سارکوم کاپوسی عمدتاً در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، مانند افراد مبتلا به ایدز، یا بیمارانی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند (مانند افرادی که پیوند عضو داشته اند) دیده می شود. دیگر افرادی که در خطر ابتلا به سارکوم کاپوسی هستند عبارت اند از مردان جوان ساکن آفریقا، افراد کهنسال ایتالیایی، و یا نژاد یهودیان اروپای شرقی.
کارسینوم سلول مرکل
کارسینوم سلول مرکل منجر به ایجاد برآمدگی هایی سفت و صیغلی روی پوست یا دقیقاً زیر پوست و در فولیکول های مو می شود. کارسینوم سلول مرکل اغلب در سر، گردن و تنه قابل مشاهده است.
کارسینوم غدد سباسه
این سرطان غیرمعمول و تهاجمی، در غدد چربی پوست به وجود می آید. کارسینوم غدد سباسه  که اغلب به صورت برجستگی هایی سفت و بدون درد ظاهر می شوند- می تواند در هر کجا به وجود بیاید، اما معمولاً در پلک ها مشاهده شده و اغلب با دیگر مشکلات پلکی اشتباه گرفته می شود.
لازم به ذکر است که: چند نوع نادر دیگر از سرطان پوست وجود دارد، از جمله لنفومای پوستی، سارکوم کاپوزی، تومورهای آدنکس پوست، و سارکوم که همه آن ها به عنوان سرطان های پوست غیر ملانوم طبقه بندی می شوند.

علائم کلی سرطان پوست
سرطان های پوست همه یکسان نیستند و ممکن است علائم زیادی ایجاد نکنند. تغییرات غیرمعمول در پوست شما می تواند زنگ خطری برای انواع مختلف سرطان باشد. آگاهی در مورد تغییرات پوست ممکن است به شما کمک کند زودتر این سرطان را تشخیص دهید.
مراقب علائم باشید، از جمله:
ضایعات پوستی: یک خال جدید، رشد غیرمعمول، برآمدگی، لکه زخم، پوسته پوسته یا لکه تیره که ایجاد شده و از بین نمی رود.
عدم تقارن: دو نیمه ضایعه یا خال یکسان نیستند.
حاشیه: ضایعات دارای لبه های ناهموار هستند.
رنگ: لکه پوستی با رنگ غیرمعمولی مانند سفید، صورتی، سیاه، آبی یا قرمز.
قطر: لکه بزرگتر از یک چهارم اینچ
تغییرات پیوسته: می توانید تشخیص دهید که خال در حال تغییر اندازه، رنگ یا شکل است.

علائم انواع سرطان پوست به تفکیک
علائم و نشانه های کارسینومای سلول های قاعده ای
    کارسینومای سلول های قاعده ای معمولاً در نقاطی از بدن که بیشتر در معرض آفتاب قرار می گیرند (به عنوان مثال گردن یا صورت) مشاهده می شود.
    کارسینومای سلول های قاعده ای ممکن است به صورت برجستگی هایی مروارید شکل یا موم مانند باشد
    ضایعه ای صاف، قهوه ای یا گوشتی رنگ، یا مشابه زخم باشد
    زخمی همراه با خونریزی یا پوسته پوسته شده باشد که پس از بهبود، مجدداً ظاهر می شود
علائم و نشانه های کارسینومای سلول های سنگ فرشی
بیشتر اوقات، کارسینومای سلول های سنگفرشی، در نقاطی از بدن که بیشتر در معرض آفتاب قرار گرفته اند، مانند صورت، گوش ها و دست ها مشاهده می شود. احتمال بروز کارسینومای سلول های سنگفرشی در مناطقی که به طور معمول در معرض آفتاب قرار نمی گیرند (مانند کف دست و پا)، در افرادی با رنگ پوست تیره، بیشتر است.
کارسینومای سلول های سنگفرشی ممکن است به اشکال زیر مشاهده شود:
    برآمدگی سفت و قرمز رنگ
    ضایعه ای صاف با سطحی پوسته پوسته شده و کبره بسته
علائم و نشانه های ملانوما
ملانوما ممکن است در هر قسمتی از بدن، از جمله در خال سرطانی تشکیل شده یا روی پوست طبیعی گسترش یابد. ملانوما در مردان معمولاً روی صورت یا تنة و در خانم ها، معمولاً در قسمت های تحتانی پا بروز می یابد. ملانوما ممکن است در هر دو جنس مذکر و مونث، در نواحی ای که در معرض آفتاب قرار نمی گیرند نیز ظاهر شود.
    هر فردی با هر رنگ پوستی ممکن است به ملانوما مبتلا شود. ملانوما در پوست های تیره تر معمولاً در کف دست یا پا، و یا زیر ناخن ها به وجود می آید.
    وجود یک نقطه بزرگ قهوه ای رنگ، حاوی لکه های تیره تر
    تغییر رنگ یا اندازه خال و یا وجود خونریزی
    وجود یک ضایعه کوچک با مرزی نامنظم و بخش هایی به رنگ قرمز، صورتی، سفید، آبی یا کبود وجود ضایعه ای دردناک، همراه با خارش یا سوزش
    وجود ضایعات تیره رنگ در نوک انگشتان یا کف دست و پا، یا روی غشای مخاطی دهان، بینی، واژن یا مقعد

سرطان پوست در چه قسمت هایی از بدن بیشتر است؟
سرطان پوست در درجه اول در مناطقی از پوست که در معرض تابش آفتاب قرار دارند (مانند پوست سر، صورت، لب ها، گوش ها، گردن، قفسة سینه، بازوها و دست ها و پاهای خانم ها) بروز پیدا می کند. با این وجود این سرطان ممکن است در مناطقی که به ندرت در معرض تابش نور خورشید قرار می گیرند نیز مشاهده شود- کف دست، زیر ناخن های دست یا پا و نیز ناحیه تناسلی.
تمامی افراد، از جمله افرادی با پوست های تیره رنگ، صرف نظر از رنگ پوستشان ممکن است به سرطان پوست مبتلا شوند. احتمال بروز ملانوما در مناطقی که به طور معمول در معرض آفتاب قرار نمی-گیرند (مانند کف دست و پا)، در افرادی با رنگ پوست تیره بیشتر است.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر سرطان پوست هستند؟
برخی عوامل، خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهند. به عنوان مثال ، احتمال ابتلا به سرطان پوست بالا می رود، اگر:
    سابقه خانوادگی سرطان پوست دارید.
    در معرض مواد خاصی مانند ترکیبات آرسنیک، رادیوم یا کئروزوت قرار می گیرید.
    در معرض تابش قرار می گیرید، به عنوان مثال در طی درمان های خاص آکنه یا اگزما.
    قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش خورشید، لامپ های برنزه، اطاقک های برنزه کردن ، یا منابع دیگر.
    در آب و هوای آفتابی، گرم یا در ارتفاع زیاد زندگی می کنید.
    مرتباً در فضای باز کار می کنید.
    سابقه آفتاب سوختگی شدید.
    خال های متعدد، بزرگ یا نامنظم دارید.
    پوستی کم رنگ یا کک و مک دارید.
    پوستی دارید که به راحتی آفتاب سوختگی می شود یا برنزه نمی شود.
    موهای بور یا قرمز طبیعی داشته باشند.
    چشمان آبی یا سبز دارید.
    دارای رشد پوستی پیش سرطانی هستید.
    دارای سیستم ایمنی ضعیف، به عنوان مثال HIV هستید.
    پیوند اعضا انجام داده اید و از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنید.

تشخیص سرطان پوست
اگر لکه ها یا رویش های مشکوکی در پوست خود مشاهده نمودید، یا متوجه تغییراتی در لکه های موجود یا رشد آنها شدید، با پزشک خود قرار بگذارید. پزشک پوست شما را معاینه می کند یا شما را برای تشخیص به متخصص ارجاع می دهد. پزشک یا متخصص شما به احتمال زیاد شکل، اندازه، رنگ و بافت ناحیه مشکوک روی پوست شما را بررسی می کند. آنها همچنین از نظر پوسته پوسته شدن، خونریزی یا تکه های خشک بررسی خواهند کرد. اگر پزشک شما احتمال بدهد که این موارد سرطانی هستند، ممکن است نمونه برداری کند.
در طی این روش ایمن و ساده، آنها ناحیه مشکوک یا بخشی از آن را برداشته و برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می کنند. این می تواند به آنها کمک کند تا در صورت ابتلا به سرطان پوست، آن را تشخیص دهند. اگر مبتلا به سرطان پوست هستید، ممکن است به آزمایشات اضافی نیاز داشته باشید تا بدانید که پیشرفت آن چقدر است. برنامه درمانی پیشنهادی شما به نوع و مرحله سرطان پوست و همچنین سایر عوامل بستگی دارد.

درمان سرطان پوست
برنامه درمانی پیشنهادی شما به عوامل مختلفی از جمله اندازه، محل، نوع و مرحله سرطان پوست بستگی دارد. پس از در نظر گرفتن این عوامل، تیم مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک یا چند روش درمانی زیر را توصیه کند:
سرما درمانی: رشد با استفاده از نیتروژن مایع منجمد می شود و با ذوب شدن بافت از بین می رود.
جراحی برش: رشد و برخی از پوست سالم اطراف آن بریده شده است.
جراحی موس: رشد لایه به لایه برداشته می شود و هر لایه زیر میکروسکوپ بررسی می شود تا زمانی که هیچ سلول غیرطبیعی دیده نشود.
کورتاژ و الکترودسیکیشن: یک تیغه بلند به شکل قاشق برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود و سلول های سرطانی باقیمانده با استفاده از سوزن برقی سوزانده می شوند.
شیمی درمانی: داروها به صورت خوراکی مصرف می شوند، به صورت موضعی استفاده می شوند یا با سوزن یا IV تزریق می شوند تا سلول های سرطانی را از بین ببرند.
فوتودینامیک تراپی: از نور لیزر و داروهایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.
تابش: از پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.
درمان بیولوژیکی: درمان های بیولوژیکی برای تحریک سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با سلول های سرطانی استفاده می شود.
ایمونوتراپی: برای تحریک سیستم ایمنی بدن و از بین بردن سلول های سرطانی، کرم به پوست شما زده می شود.

پیشگیری از سرطان پوست
شاید شعاری کلیشه ای به حساب بیاید اما هر چه بدان بنگریم از اهمیت موضوع آن کم نمی کند پس باید همیشه نکات مراقبتی و پیشگیرانه را در دستور کار سبک زندگی خود قرار دهیم تا درگیر چنین بیماری های خطرناکی نشویم این گونه می توانیم به خوبی از سلامتی خو محافظت کنیم.
بیشتر انواع سرطان های پوست قابل پیشگیری هستند. جهت مراقبت از خود، به نکات زیر توجه نمایید:
خودداری از قرار گرفتن در معرض نور خورشید
در بیشتر نقاط آمریکای شمالی، در ساعات 10 صبح الی 4 بعد از ظهر، تابش خورشید در قوی ترین حالت خود است. حتی در فصل زمستان و در صورت ابری بودن هوا نیز ساعات دیگری را جهت خروج از منزل انتخاب کنید. شما همواره در حال جذب اشعه UV هستید و ابرها تنها به میزان اندکی مانع از رسیدن اشعه های آسیب رسان می شوند. اجتناب از قرار گرفتن در معرض تابش خورشید در این ساعات روز، مانع از آفتاب سوختگی و برنزه شدن و در نتیجه آسیب های پوستی منتهی به سرطان پوست می شود. قرار گرفتن در معرض آفتاب، در طولانی مدت ممکن است باعث سرطان پوست شود.
استفاده از ضد آفتاب
کرم های ضدآفتاب، از شما در برابر تمامی اشعه های مضر (به خصوص اشعه ای که منجر به ملانوما می شود) محافظت نمی کنند؛ اما نقش مهمی در محافظت کلی پوست ایفا می کنند. حتی در روزهای ابری نیز از ضدآفتاب هایی با SPF حداقل 30 استفاده کنید. ضدآفتاب را سخاوتمندانه به پوست خود بمالید و در شرایط عادی، هر دو ساعت، و در صورت شنا و یا تعریق شدید، زودتر از موعد گفته شده آن را تمدید کنید. مقدار زیادی کرم ضد آفتاب را برداشته و از آن روی تمام قسمت های در معرض تابش خورشید، از جمله لب ها، نوک گوش ها، و قسمت پشتی دست ها و گردنتان استفاده کنید.
استفاده از لباس های محافظ در برابر اشعه uv
 ضدآفتاب به طور کامل از شما در برابر اشعه UV محافظت نمی-کند. به همین جهت بازو ها و پاهای خود را با لباس هایی که بافت محکمی داشته و تیره رنگ اند، بپوشانید. همچنین از کلاهی با لبة پهن استفاده کنید؛ چنین کلاهی در مقایسه با کلاه بیس بال یا نقاب، قابلیت محافظت بیشتری دارد. همچنین برخی از شرکت ها، لباس های محافظتی را برای فروش عرضه می کنند. متخصص پوست شما می تواند مارک مناسبی را به شما معرفی کند.
استفاده از عینک آفتابی مناسب
به دنبال عینک هایی باشید که هر دو نوع اشعه ماورای بنفش- اشعه UVA و UVB- را مسدود می کنند.
برنزه نکنید
 لامپ های مورد استفاده در این تخت ها، از خود اشعه UV ساطع کرده و ریسک ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهند.
توجه به داروهای مصرفی
بعضی از داروهای بدون نسخه و یا داروهای معمولی مانند آنتی بیوتیک ها، می توانند پوست شما را نسبت به تابش نور خورشید حساس تر کنند. از پزشک یا داروساز مربوطه در مورد عوارض جانبی داروهای تجویز شده سوال کنید. اگر داروهای مصرفی منجر به افزایش حساسیت پوست در مقابل آفتاب می شوند، حتماً موارد احتیاط را جهت دور ماندن از آفتاب و محافظت از پوست خود رعایت کنید. همواره پوست خود را بررسی کرده و تغییرات آن را به اطلاع پزشک پوست و مو برسانید.
اگر علامتی غیر طبیعی مشاهده کردید به پزشک اطلاع دهید
پوست خود را جهت پی بردن به رشد پوست جدید و یا تغییرات خال ها، لکه های پوستی، برآمدگی ها و علامت های مادرزادی، با دقت بررسی کنید. به کمک آینه، صورت، گردن، گوش ها و پوست سر خود را چک کنید. قفسة سینه، تنه، سطح فوقانی و تحتانی بازوها و نیز دستان خود را معاینه کنید. جلو و عقب ساق و ران خود و همچنین بخش های مختلف پای خود، از جمله کف پا و فاصله بین انگشتان آن را با دقت نگاه کنید. همچنین ناحیه تناسلی و نیز شکاف میان باسن خود را بررسی نمائید.

________________________________________________________

مقالات دیگر