سرطان مری چیست؟

سرطان مری چیست؟
سرطان مری سرطانی است که در مری ایجاد می‌شود. هرچند شاید اسم آن را زیاد نشنیده‌ باشیم، اما این سرطان هشتمین سرطان شایع در جهان است و به دلیل سطح پایین آگاهی، ششمین علت شایع مرگ، ناشی از سرطان شناخته می‌شود. مری یک لوله عضلانی توخالیست که مسئول انتقال مواد غذایی از گلو به معده است. به عقیده دانشمندان هر عاملی که باعث تحریک سلول‌های مری شود می‌تواند باعث ایجاد سرطان در مری شود. عواملی مانند عادت به نوشیدن مایعات داغ و بیماری‌هایی مثل رفلاکس معده باعث ایجاد زخم در مری می‌شوند و احتمال بروز این سرطان را افزایش می‌دهند.
سرطان مری زمانی ایجاد می‌شود که تومور بدخیمی در دیواره مری ایجاد شود. رشد این تومور می‌تواند بر بافت‌های عمقی و ماهیچه‌های مری تأثیر بگذارد. تومور می‌تواند در هر نقطه از طول مری ظاهر شود. سرطان مری به انگلیسی esophageal cancer نامیده می‌شود.
برای تشخیص و درمان سرطان مری به گروهی از پزشکان متشکل از متخصص گوارش و متخصص انکولوژی نیاز دارید.

انواع سرطان مری
دو نوع سرطان مری وجود دارد:
آدنوکارسینوم
این شایع‌ترین نوع این سرطان در ایالات متحده است که در بافتی ایجاد می‌شود که مخاطی را ایجاد می‌کند که به شما در بلع کمک می‌کند. معمولاً قسمت تحتانی مری شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
کارسینوم سلول سنگفرشی
این نوع از سلول‌های سنگفرشی که مری شما را می‌پوشانند شروع می‌شود. سرطان مری سلول سنگفرشی معمولاً قسمت‌های فوقانی و میانی مری شما را درگیر می‌کند.

علائم سرطان مری چیست؟
در مراحل اولیه سرطان مری، احتمالاً هیچ علامتی را تجربه نخواهید کرد؛ اما با پیشرفت سرطان، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
    کاهش وزن ناخواسته
    سوءهاضمه
    سوزش سردل
    درد یا مشکل در هنگام بلع
    خفگی مکرر هنگام غذاخوردن
    استفراغ
    برگشت غذا به مری
    درد قفسه سینه
    خستگی
    سرفه مزمن
    سکسکه
    تغییر در صدا مانند صدای خشن
    یک توده یا تورم در گردن شما
    سرفه یا تنگی نفس طولانی‌مدت
    گلودرد یا گوش‌درد مداوم
    صدای خس‌خس بلند هنگام تنفس
    در موارد شدید، مشکل در تنفس

علت سرطان مری چیست؟
متخصصین علت دقیق آن را نمی‌دانند، اما آنها عوامل خطری را شناسایی کرده‌اند که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد، از جمله:
استفاده از تنباکو
این شامل سیگار کشیدن و استفاده از تنباکو بدون دود می‌شود.
مصرف الکل
مصرف مزمن و/یا زیاد الکل خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.
چاقی
اضافه وزن یا چاقی ممکن است باعث التهاب در مری شود که می‌تواند به سرطان تبدیل شود.
مری بارت و ریفلاکس مزمن اسید
مری بارت تغییری در سلول‌های انتهای تحتانی مری است که به دلیل ریفلاکس مزمن درمان نشده ایجاد می‌شود. حتی بدون مری بارت، افراد مبتلا به سوزش معده طولانی مدت در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان مری هستند.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
HPV یک ویروس رایج است که می‌تواند باعث تغییرات بافتی در تارهای صوتی و دهان و دست، پا و اندام تناسلی شما شود.
سابقه سرطان
افرادی که سرطان گردن یا سر داشته‌اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.
سایر اختلالات
سرطان مری با برخی شرایط نادر و یا ارثی مرتبط است. یکی آشالازی است، یک بیماری غیر معمول که بلعیدن را برای شما سخت می‌کند. اختلال دیگر تایلوزیس است، یک اختلال نادر و ارثی که در آن پوست اضافی روی کف دست‌ها و کف پا رشد می‌کند.
قرار گرفتن شغلی در معرض برخی از مواد شیمیایی
افرادی که برای مدت طولانی در معرض حلال‌های خشک‌شویی قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.

افرادی که بیشتر در معرض ابتلا به سرطان مری هستند
    مردان سه برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به این سرطان هستند.
    این سرطان در آفریقایی‌ها و آسیایی‌ها بیشتر از سایر قومیت‌ها شایع است (علاوه بر این درصد قابل‌توجهی از مبتلایان آمریکایی‌تبار هستند).
    خطر آدنوکارسینوم مری در مردان سفید‌پوست بیشتر است، اما کارسینوم سلول سنگفرشی مری در مردان رنگین‌پوست آسیایی شایع‌تر است.
    شانس شما برای ابتلا به این سرطان با افزایش سن افزایش می‌یابد. اگر بیش از ۴۵ سال سن دارید، ممکن است خطر ابتلای شما بیشتر باشد.
    مناطقی از جهان که شیوع بالایی از سرطان مری دارند (مانند آسیا و آفریقای جنوبی)، عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) خطر ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی مری را افزایش می‌دهد. HPV یک ویروس شایع است که می‌تواند باعث ایجاد تغییراتی در بافت تارهای صوتی و دهان و دست‌ها، پاها و اندام‌های جنسی شود.
    افرادی که بخاطر شرایط شغلی‌ دائما درتماس با مواد شیمیایی خاص هستند و در معرض حلال‌های خشک کننده برای مدت طولانی قرار می‌گیرند، در معرض خطر بیشتری برای سرطان هستند.
    افرادی که قبلا سرطان گردن یا سر داشته‌اند، بیشتر در معرض ابتلا هستند.

مراحل سرطان مری چگونه است؟
مراحل سرطان مری به صورت استیج یا مرحله ۰ تا ۴ (I تا IV) تقسیم‌بندی می‌شود. هرچه به ۴ نزدیک‌تر شویم یعنی سرطان پیشرفته‌تر است.
استیج ۰: در این مرحله سلول‌های غیر‌طبیعی (که هنوز سرطانی نیستند) فقط روی لایه سلول‌های طبیعی مری قرار دارند.
استیج اول: در این مرحله سلول‌های سرطانی فقط در لایه سلول‌های طبیعی مری قرار دارند.
استیج دوم: در این مرحله سرطان به لایه ماهیچه‌ای یا دیواره بیرونی مری رسیده است. علاوه بر این‌، سرطان ممکن است به ۱ تا ۲ غدد لنفاوی مجاور (غدد کوچکی که بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند) گسترش یافته باشد.
مراحل آخر سرطان مری
استیج سوم: در این مرحله، سرطان به عمق لایه عضلانی داخلی یا دیواره بافت همبند رسیده است. سرطان حتی ممکن است فراتر از مری به سمت اندام اطراف هم گسترش یافته باشد و یا به غدد لنفاوی نزدیک مری متاستاز کرده باشد.
استیج چهارم: این مرحله پیشرفته‌ترین مرحله است. سرطان به سایر اندام‌های بدن و یا غدد لنفاوی دور از مری هم گسترش یافته است.

تشخیص سرطان مری
روش‌های آزمایش برای تشخیص سرطان مری شامل موارد زیر است:
۱. تشخیص سرطان مری با آندوسکوپی
شامل استفاده از یک ابزار با یک دوربین متصل به یک لوله است که از حلق پایین می‌رود و این امکان را به دکتر می‌دهد تا پوشش مری و اختلالات آن را مشاهده کند.
۲. بلع باریم
یک تست تصویربرداری اشعه ایکس است که به پزشک اجازه می دهد پوشش مری شما را ببیند. برای انجام این کار، هنگام تهیه تصاویر ماده ای شیمیایی به نام باریم را می‌بلعید.
تصویر برداری با اشعه ایکس و بلع باریم از سرطان مریتصویربرداری با بلع باریم
۳. بیوپسی
فرایندی است که طی آن پزشک از بافت مشکوک با کمک یک آندوسکوپ  نمونه‌برداری می‌کند و آن را به یک آزمایشگاه برای آزمایش و بررسی بیشتر می‌فرستد.
۴. تشخیص سرطان مری با سی تی اسکن و تشخیص سرطان مری با آزمایش خون
ممکن است از آزمایش خون و آزمایش‌های دیگر از جمله سی‌تی‌اسکن (CT)، PET اسکن، MRI، توراکوسکوپی و لاپاراسکوپی برای تعیین گسترش یا متاستاز (مهاجرت) سرطان به خارج از مری استفاده شود. این فرایند “تعیین مرحله سرطان” نامیده می‌شود. پزشک برای برنامه‌ریزی درمان شما به این اطلاعات نیاز دارد.

درمان سرطان مری
درمان سرطان مری به مرحله و درجه سرطان بستگی دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:
جراحی
ازوفاژکتومی رایج‌ترین روش درمانی برای سرطان مری در مراحل اولیه است. این شامل برداشتن قسمتی یا بیشتر مری و بافت اطراف است. جراحان با بالا کشیدن بخشی از معده به سمت قفسه سینه و گردن، مری جدیدی ایجاد می‌کنند.
پرتودرمانی
پرتودرمانی با هدف قرار دادن پرتو پرتو به سمت تومور، سلول های سرطانی را می‌کشد یا به آنها آسیب می‌رساند. متخصصین ممکن است از پرتو درمانی به عنوان درمان کمکی قبل یا بعد از جراحی استفاده کنند.
شیمی درمانی
شیمی درمانی سلول‌های سرطانی را می‌کشد یا از رشد آنها جلوگیری می‌کند.
تشریح زیر مخاطی آندوسکوپی (ESD)
جراحان ممکن است از ESD برای درمان این بیماری در مراحل اولیه استفاده کنند.
برداشتن مخاط آندوسکوپی (EMR)
جراحان از این روش برای برداشتن تومورها در پوشش مخاطی مری استفاده می‌کنند.
لیزر درمانی آندوسکوپی
این درمان علائم را در زمانی که تومورها ممکن است مری شما را مسدود کنند، کاهش می‌دهد و بلع را برای شما سخت می‌کند.
فتودینامیک تراپی (PDT)
درمان فتودینامیک تومورها را با داروهایی به نام حساس کننده نور از بین می‌برد. نور این داروها را فعال می‌کند و یک واکنش شیمیایی ایجاد می‌کند که سرطان را از بین می‌برد.
درمان هدفمند
برخی از سلول‌های این سرطان حاوی مقدار زیادی پروتئین HER2 هستند. این پروتئین به رشد سلول های سرطانی کمک می‌کند. در درمان هدفمند، متخصصین سرطان مری را با داروهایی که پروتئین های HER2 را هدف قرار می‌دهند، درمان می‌کنند.
ایمونوتراپی
این درمان شامل مهارکننده‌های ایمونولوژیست است. این داروها به بازیابی پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به سلول های سرطانی مری کمک می‌کنند.

تغذیه بیماران مبتلا به سرطان مری
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان مری به دلیل اختلال در بلع، غذا خوردن برایشان مشکل است. برخی از بیماران ممکن است مواد مغذی را مستقیماً از طریق ورید دریافت کنند. برخی دیگر ممکن است به لوله تغذیه (لوله پلاستیکی انعطاف پذیر که از بینی یا دهان به معده منتقل می‌شود) نیاز داشته باشند تا بتوانند به تنهایی غذا بخورند.
بهتر است مواد غذایی با مقدار زیاد پروتئین و کربوهیدرات میل کنید. به عنوان مثال؛ کره بادام زمینی و حبوبات، لبنیات پرچرب، انواع مغزها و تخم مرغ انتخاب‌های خوبی هستند. اسموتی و شیک می‌توانند روش مناسبی برای خوردن مواد غذایی باشند تا بلع آنها ساده‌تر باشد.

پیشگیری از سرطان مری
ممکن است بتوانید با تغذیه خوب خطر خود را کاهش دهید تا وزن مناسبی داشته باشید و بتوانید آن را حفظ کنید. همچنین ممکن است با اجتناب از فعالیت هایی مانند استفاده از تنباکو، نوشیدن مکرر مقدار زیادی الکل یا کار در اطراف حلال های خاص، خطر خود را کاهش دهید. ابتلا به عفونت HPV یک عامل خطر برای این بیماری است. از متخصص خود بپرسید که آیا باید واکسن HPV را دریافت کنید یا خیر.

________________________________________________________

مقالات دیگر