نزدیک بینی چشم چیست؟

نزدیک بینی چشم (میوپیا) چیست؟
نزدیک بینی چشم یا میوپیا یکی از انواع بیماری های چشم است که می‌تواند افراد در سنین مختلف را درگیر کند. اما معمولا شروع آن از سنین کودکی و نوجوانی است. در این عیب انکساری شخص می‌تواند اجسام نزدیک را واضح ببیند؛ اما در مشاهده اجسام دور مشکل داشته و آنها را تار می‌بیند.
اگر در دیدن اجسام دور مانند خواندن بیلبوردهای بزرگراه‌ها مشکل دارید، اما مطالعه کتاب برای شما راحت است، احتمالا دچار نزدیک بینی هستید. میزان قابل‌توجهی از افراد دچار این عیب انکساری هستند. در معاینات اولیه نزدیک بینی به‌راحتی تشخیص داده شده و با روش‌هایی مانند عینک یا لنز اصلاح می‌شود.

علائم نزدیک بینی
اگر نزدیک بین هستید، ممکن است متوجه علائم زیر شوید:
    اجسام دور مبهم به نظر می‌رسند.
    اجسام نزدیک واضح هستند.
    سردرد
    خستگی چشم
    چشمک زدن
    خستگی چشم هنگام رانندگی، ورزش و دیگر فعالیت ها.
برخی علائم اضافی نزدیک بینی برای کودکان شامل موارد زیر است:
    نمرات ضعیف مدرسه
    دامنه‌ی توجه کوتاه
    نگه داشتن اشیا نزدیک صورت
بیشتر موارد نزدیک بینی خفیف است و به راحتی با عینک، لنزهای تماسی یا جراحی انکساری کنترل می‌شود. با این حال، در موارد نادر اختلالات شدیدتری ایجاد می‌شود.

علل نزدیک بینی
نزدیک‌بینی به دلایل زیر رخ می‌دهد:
    کره‌ی چشم بیش از حد طبیعی بزرگ است
    قرنیه و يا لنز چشم شكست نور بيش از اندازه ايجاد كنند
اگرچه دلیل ایجاد نزدیک‌بینی بطور کامل مشخص نیستند اما شواهدی وجود دارند که نزدیک‌بینی را به توارث مربوط می‌کنند. در صورتی که هر دو والد یک فرد دچار نزدیک‌بینی باشند احتمال اینکه فرزند آنها نیز نزدیک‌بینی را بروز دهد بالا خواهدبود. علاوه بر فاکتور ژنتیکی، سبک زندگی نیز در ایجاد نزدیک‌بینی دخیل است. افرادی که زمان زیادی را صرف مطالعه، کار با کامپیوتر یا خیره‌شدن به اشیا نزدیک می‌کنند احتمال بیشتری برای بروز نزدیک‌بینی دارند.

انواع نزدیک بینی
ممکن است فرد به هرکدام از این انداع نزدیک‌بینی مبتلا شده باشد:
نزدیک بینی درجه بالا:
به نوعی نزدیک بینی ارثی نادر نزدیک بینی اطلاق می‌شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که کره‌ی چشم کودک، بیش از حد لازم رشد کند؛ یا قرنیه بیش از حد شیب دار باشد. نزدیک بینی بالا معمولاً به عنوان نزدیک بینی با عیب انکسار بیشتر از ۶- تعریف می‌شود. این امر می‌تواند به تدریج بدتر شود. نزدیک بینی بالا معمولاً در سنین 20 تا 30 سالگی بدتر می‌شود. این مسئله با توجه به شدت، با عینک یا لنزهای تماسی و در بعضی موارد با عمل جراحی انکساری اصلاح می‌شود. نزدیک بینی بالا ممکن است در آینده، خطر ابتلا به شرایط بینایی جدی‌تر مانند آب مروارید، شبکیه جدا شده و گلوکوم را افزایش دهد. عوارض نزدیک بینی بالا بدون درمان، نابینایی است. بنابراین معاینات منظم چشم کودکان بسیار مهم است.
نزدیک بینی دژنراتیو:
یک فرم نسبتاً نادر اما جدی که معمولاً از اوایل کودکی شروع می‌شود، نزدیک بینی دژنراتیو است. این فرم شدید است زیرا به شبکیه چشم آسیب می‌زند و علت اصلی نابینایی است.

عوارض نزدیک بینی چشم
هرکدام از عیوب انکساری چشم باعث بروز عوارضی در زندگی می‌شوند. نزدیک بینی چشم هم می‌تواند عوارض خفیف تا شدید را ایجاد کند.
    مشکلات در تحصیل: کودکان دچار نزدیک بینی به دلیل مشکل در مشاهده تخته کلاس دچار ضعف در مهارت‌های تحصیلی شده و عزت‌نفس آنها کاهش پیدا می‌‎کند.
    کاهش کیفیت زندگی: نزدیک بینی مانند دیگر عیوب انکساری باعث مشکل در انجام فعالیت‌های روزمره می‌شود.
    خستگی چشم: اگر نزدیک بینی اصلاح نشود، شخص مدام دچار خستگی چشم شده و سردرد می‌گیرد.
علاوه بر این مشکلاتی که نزدیک بینی در زندگی شخص ایجاد می‌کند، باید به بیماری‌های چشم هم اشاره کرد. در افرادی که دچار نزدیک بینی هستند، احتمال ابتلا به مشکلات زیر افزایش پیدا می‌کند.
    جداشدگی شبکیه
    گلوکوم
    آب مروارید

تشخیص نزدیک بینی
اپتومتریست می‌تواند نزدیک بینی را با استفاده از معاینات استاندارد چشم تشخیص دهد. نزدیک بینی معمولاً در کودکی تشخیص داده می‌شود اما در بزرگسالان در نتیجه استرس دید یا دیابت ایجاد می‌شود.
ابتدا اپتومتریست، با درخواست از شما برای خواندن حروف روی نمودار چشم، قدرت بینایی شما را آزمایش می‌کند. سپس او از یک رتینوسکوپ روشن استفاده می‌کند تا میزان انعکاس نور توسط شبکیه شما را اندازه گیری کند.
او از فوروپتر نیز استفاده خواهد کرد. فوروپتر ابزاری است که با قرار دادن یک سری لنزها در مقابل چشمان شما، میزان خطای شکست شما را اندازه گیری می‌کند. به این ترتیب است که او قدرت عدسی مورد نیاز شما را اندازه‌گیری می‌کند.
در صورت امکان اولین معاینه چشم باید قبل از 1 سالگی انجام شود. اگر کودک، هیچ مشکل آشکاری در چشم ندارد، قبل از رفتن به مهد کودک معاینه چشم باید تکرار شود. از آنجا که نزدیک بینی موروثی است، در کودکانی که اعضای خانواده‌ی آن‌ها نزدیک بین هستند، معاینه‌ی بیشتری لازم است.
در طول معاینه چشم کودکان، اپتومتریست، یک معاینه فیزیکی از چشم کودک انجام می‌دهد. همچنین یک رفلکس نور منظم را بررسی می‌کند. برای کودکان بین سنین 3 تا 5 سال، با استفاده از آزمایش نمودار چشم، غربالگری بینایی را انجام می‌دهد. از آنجا که بینایی کودکان همچنان رشد می‌کند، اطمینان حاصل کنید که آنها قبل از کلاس اول و هر دو سال بعد از آن، توسط متخصص اطفال یا چشم پزشک اطفال، غربال می‌شوند. در حالی که بیشتر مدارس غربالگری چشم انجام می‌دهند، اما معمولاً برای تشخیص نزدیک بینی کافی نیستند. حدود سه چهارم کودکان نزدیک بین، بین 3 تا 12 سالگی تشخیص داده می‌شوند.

درمان نزدیک‌بینی
استفاده از عینک برای درمان نزدیک‌بینی:
عینک را می‌توان معمول‌ترین روش درمان نزدیک‌بینی برشمرد. بسته به شدت نزدیک‌بینی، میزان استفاده از عینک نیز قابل تغییر است و ممکن است تنها برای کارهای خاصی مانند رانندگی یا تماشای تلویزیون تجویز شود اما در موارد شدید نزدیک‌بینی لازم است تا تمام طول روز از عینک استفاده شود. در افرادی که بالای 40 سال هستند ممكن است بر اساس شماره چشم لنزهای استفاده‌شده در عینک‌ نزدیک‌بینی، ممكن است دارای لنزهای دوکانونی نیز باشند که نسبت به لنز معمولی، دید بهتری را در اختیار فرد قرار می‌دهند.
لنزهای تماسی برای درمان نزدیک‌بینی:
لنزهای تماسی از مکانیسم مشابهی با لنزهای عینک استفاده می‌کنند. در هر دو، نور پس از برخورد بر سطح شفاف عدسی، شکسته شده و در نقطه‌ی مناسبی بر روی شبکیه متمرکز می‌شود. لنزهای تماسی به دلیل اینکه بصورت مستقیم بر روی چشم قرار می‌گیرند، احتمال آلودگی چشم و عفونت در اثر این تماس را بالا می‌برند و لازم است تا نسبت به حفظ بهداشت آن دقت لازم وجود داشته‌باشد. مشاهده شده‌است که در کودکانی که از لنزهای چندکانونی استفاده می‌کنند سرعت پیشرفت نزدیک‌بینی کاهش می‌یابد.
همچنین لنزهای تماسی ویژه‌ای که می‌توانند میدان دید جانبی کودکان 6 تا 12 سال را تار کرده و میدان دید مستقیم آنها را شفاف کنند به نام لنزهای Peripheral defocus contact lenses شناخته می‌شوند که سرعت پیشرفت نزدیک‌بینی را کاهش می‌دهند. اگرچه این لنزها برای همه‌ی افراد مناسب هستند اما نتایج بهتری را در کودکانی که والدین نزدیک‌بین دارند و نیز کودکانی که سرعت رشد نزدیک‌بینی ‌آنها بالا است نشان می‌دهند.
استفاده از روش ارتوکراتولوژی برای درمان نزدیک‌بینی:
ارتوکراتولوژی که Ortho-K نیز نامیده می‌شود روش درمانی مبتنی بر لنزها است که برای درمان موقت نزدیک‌بینی استفاده می‌شود. این روش درمانی به نام CRT نیز شناخته می‌شود. در این روش از لنزهای تماسی خاصی در طول شب استفاده می‌شود. این لنزها باعث تغییر شکل موقت قرنیه در طول شب می‌شوند و هنگامی که در طول روز این لنزها از چشم برداشته می‌شوند می‌توانند بصورت موقت دید شفافی ایجاد کنند. این لنزها تنها برای مدت کوتاهی دید شفاف ایجاد می‌کنند و پس از مدتی که از لنزها استفاده نشود دوباره قرنیه به حالت عادی خود برگشته و مجددا نزدیک‌بینی ایجاد می‌شود. لنزهای استفاده‌شده به دلیل استفاده‌ی مستقیم بر روی چشم احتمال ایجاد عفونت بالایی دارند و لازم است تا دقت کافی در حفظ بهداشت آنها صورت بگیرد.
انواع جراحی‌های انکساری برای درمان نزدیک‌بینی:
جراحی‌های انکساری مختلفی وجود دارند که می‌توانند به بهبود وضعیت چشم نزدیک‌بین کمک کنند. متداول‌ترین جراحی‌ها شامل لیزیک (LASIK) و پی-آر-کی (PRK) هستند. در این جراحی‌ها با استفاده از جریان انرژی لیزر به تغییر شکل قرنیه پرداخته می‌شود. تفاوت این دو روش این است که در جراحی PRK با استفاده از لیزر یک لایه‌ی نازک از بافت سطح قرنیه برداشته می‌شود تا شکست نور به درستی صورت بگیرد اما در جراحی لیزیک لایه‌ی بافتی سطح قرنیه حذف نمی‌شود بلکه برش خورده و جابجا می‌شود تا لیزر به بافت‌های پایین‌تر تابیده شود و سپس این لایه‌ی جابجاشده به محل اصلی خود بازگردانده می‌شود. این لایه فلپ (flap) نام دارد.
روش‌های جراحی دیگری نیز جهت بهبود نزدیک‌بینی وجود دارند. گاهی ممکن است پزشک یک عدسی در چشم قرار دهد. این عدسی که اندازه‌ی کوچکی دارد می‌تواند در مقابل عدسی طبیعی چشم قرار بگیرد یا بطور کامل جایگزین آن شود. این روش جراحی شبیه روش درمانی آب مروارید است اما قبل از ایجاد آب مروارید انجام می‌شود.
ورزش چشم برای درمان نزدیک‌بینی:
در صورتی که علت ایجاد نزدیک‌بینی، اسپاسم عضلات مرتبط با فوکوس چشم باشد در این حالت از ورزش‌های خاصی برای بهبود وضعیت بینایی استفاده می‌شود.
استفاده از داروها برای کنترل نزدیک‌بینی:
داروهایی وجود دارند که اگرچه به درمان نزدیک‌بینی منجر نمی‌شوند اما می‌توانند سرعت پیشرفت نزدیک‌بینی را کاهش دهند. از جمله‌ی داروهای موثر می‌توان به آتروپین (Atropine) و پیرنزپین (Pirenzepine) اشاره کرد. در مورد استفاده از داروها لازم است تا از نظر پزشک متخصص استفاده شود زیرا هر کدام از این داروها دارای عوارض احتمالی هستند.

پیشگیری از نزدیک بینی
اگر نزدیک‌بینی حالت ارثی داشته باشد، جلوگیری از آن مقدور نیست اما برخی از متخصصان چشم بر این باورند که ممکن است بتوانید خطر ابتلا به نزدیک‌بینی را با رعایت نکات زیر کاهش بدهید:
    صرف زمان کافی در بیرون از منزل
    محدودکردن زمان سپری‌شده در مقابل نمایشگرها
    کاهش زمان انجام کارهایی مانند مطالعه یا خیاطی

________________________________________________________

مقالات دیگر