عفونت واژن Vaginit چیست؟

عفونت واژن Vaginit چیست؟
عفونت واژن به انگلیسی Vaginit، بیماری رایجی میان زنان است که تقریبا بیشتر خانم‌ها حداقل یک‌بار در طول زندگی خود آن را تجربه کرده‌اند. واژن در دستگاه تناسلی زنان، مجرایی عضلانی پوشیده با غشای مخاطی است که از دهانه رحم شروع می‌شود. اندازه واژن معمولا بین ۸ تا ۱۷ سانتی‌متر است اما صرفا قسمت دهانه واژن از بیرون قابل‌مشاهده است. به‌خاطر حساسیت ناحیه واژینال، احتمال ابتلا به عفونت در این قسمت افزایش می‌یابد؛ بنابراین باید هرگونه علائم و نشانه عفونت را جدی بگیرید و بلافاصله به‌ پزشک زنان مراجعه کنید.
واژینیت یا التهاب واژینال از بهم‌خوردن تعادل مخمر و باکتری‌های موجود در واژن به‌وجود می‌آید. زمانی‌که فرد به عفونت واژن مبتلا می‌شود، معمولا ترشح غیرعادی، سوزش و خارش و درد دارد. به‌علاوه اینکه معمولا بوی ناحیه واژینال هم تغییر می‌کند و شاهد بوی بد واژن هستیم.

انواع عفونت واژن
شایع‌‌‌‌ترین انواع عفونت واژن عبارت‌اند از:
1. واژینوز باکتریایی (BV)
واژن به طور طبیعی دارای سطح متعادلی از باکتری و قارچ است؛ اگر تعادل آن‌ها برهم خورد و باکتری‌ها بیش از حد رشد کنند، واژینوز باکتریایی ایجاد می‌شود. این عارضه معمولا به دلیل رشد بیش از حد باکتری Gardnerella vaginalis ایجاد می‌گردد. در این حالت ممکن است ترشحات سفید مایل به خاکستری همراه‌‌‌‌ با بوی بد واژن‌‌‌‌ شبیه به بوی ماهی داشته باشید.
2. عفونت قارچی کاندیدا
مخمر کاندیدا (Candida yeast)، نوعی قارچ است که مقدار مشخصی از آن به طور طبیعی در واژن، دهان و دستگاه گوارش وجود دارد. رشد بیش از حد قارچ کاندیدا، منجر به عفونت قارچی، خارش و ترشحات پنیری شکل می‌شود.
3. عفونت کلامیدیا
کلامیدیا، شایع‌ترین عفونت مقاربتی (STI) در خانم‌ها است که معمولاً در افراد 18 تا 35 سال که چندین شریک جنسی دارند، دیده می‌شود. برای اطلاعات بیشتر در این مورد، پیشنهاد می‌کنیم مقاله بیماری‌‌های مقاربتی را مطالعه کنید.
4. سوزاک
 یکی دیگر از انواع عفونت واژن، سوزاک است که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. در واقع، سوزاک نوعی عفونت مقاربتی است که علائمی از قبیل ترشحات واژن غیرطبیعی، درد هنگام ادرار و رابطه جنسی واژینال ایجاد می‌کند. این عارضه اغلب همراه با کلامیدیا است.
5. تریکومونیازیس
تریکومونیازیس نوعی عفونت است که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود و منشا انگلی دارد. این نوع عفونت واژن خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی را افزایش می‌دهد. از علائم‌‌‌‌ آن می‌توان به خارش واژن، بوی بد ماهی، ترشحات زرد مایل‌به‌سبز، تورم، درد هنگام رابطه جنسی و سوزش ادراری اشاره کرد.
6. واژینیت ویروسی
این نوع واژینیت، ناشی از نوعی ویروس مانند هرپس سیمپلکس (HSV) یا ویروس پاپیلومای انسانی (زگیل تناسلی) ایجاد می‌شود و از طریق رابطه جنسی نیز انتقال می‌گردد. علائم این نوع عفونت واژن ویروسی شامل زخم یا زگیل روی اندام تناسلی است که می‌تواند دردناک شود.
7. واژینیت غیرعفونی
واژینیت غیرعفونی زمانی ایجاد می‌شود که برخی از عوامل مانند مواد شیمیایی موجود در صابون‌ها یا سایر محصولات بهداشتی، واژن را تحریک کند. در واقع، شما ممکن است به برخی از شوینده‌ها حساسیت داشته باشید.
لازم به ذکر است که خشکی واژن می‌تواند منجر به علائمی مشابه واژینیت از قبیل خارش، سوزش و تغییرات ترشحات شود. این حالت، احتمال ابتلا به عفونت‌‌های واژن را افزایش می‌دهد. خشکی واژن زمانی ایجاد می‌شود که سطح استروژن در اثر شرایطی مانند یائسگی کاهش پیدا کند.
انوع عفونت واژن علائم بسیار مشابهی دارند و برخی از افراد نیز ممکن است هیچ‌گونه علائم خاصی را تجربه نکنند؛ بنابراین، حتما برای تشخیص نوع عفونت و درمان، به پزشک متخصص مراجعه کنید.

علائم عفونت واژن (نشانه ها و علائم عفونت شدید واژن در زنان)
عفونت واژینال انواع مختلفی دارد که هرکدام نشانه‌های خاصی از خود بروز می‌دهند. اما به‌طور کلی، علائم عفونت واژن و رحم که در انواع واژینیت‌ها مشترک هستند، عبارت‌اند از:
    خارش واژن و ناحیه اطراف
    سوزش واژن، سوزش مجرای ادرار یا احساس سوزش حین برقراری رابطه جنسی
    ترشحات زیاد و غیرمعمول سفید و خاکستری‌رنگ چسبناک و رقیق
    بوی نامطبوع و زننده در ناحیه واژینال
    درد و تورم
    درد در هنگام مقاربت
    قرمز‌شدن واژن
    خونریزی خفیف واژن یا لکه‌بینی.
البته هرچند برخی علائم عفونت واژن مشترک هستند، اما برای درمان حتما باید نوع عفونت خود را بشناسید. در برخی از موارد، علائم عفونت واژن در کودکان دختر هم مشاهده می‌شود. به‌طور طبیعی، ناحیه تناسلی کودک پیش از بلوغ در مقایسه با زنان بالغ، ترشحی ندارد.

علت عفونت واژن چیست؟
انواع عفونت واژن می‌تواند به عللی از قبیل برهم‌خوردن تعادل میکروبی، بیماری‌‌های مقاربتی، مواد شیمیایی موجود در محصولات بهداشتی و عدم تعادل هورمونی ایجاد شود. در ادامه علت‌‌های عفونت واژن را بررسی می‌کنیم:
1. عدم تعادل میکروبی
همان‌طور که بررسی کردیم برهم‌خوردن تعادل طبیعی باکتری‌‌های مفید و سایر میکروب‌‌های واژن می‌تواند منجر به عفونت شود. عدم تعادل میکروبی به دلایل زیر ممکن است رخ دهد:
    مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها
    دیابت
    مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
    تغییرات هورمونی
    استرس
2. بیماری‌‌های مقاربتی
بسیاری از انواع عفونت واژن به دلیل بیماری‌‌های مقاربتی ایجاد می‌شوند. این نوع عفونت‌ها از طریق رابطه جنسی دهانی، مقعدی و واژینال انتقال پیدا می‌کنند. استفاده از کاندوم مردانه، کاندوم زنانه و دهانی، از ابتلا به عفونت مقاربتی پیشگیری می‌کند.
اگر عفونت مقاربتی درمان نشود، ممکن است آسیب‌‌های جدی به دستگاه تناسلی وارد شود و مشکلات جدی برای سلامت فرد ایجاد کند.
3. مواد شیمایی
گاهی اوقات خارش واژن، سوزش و حتی ترشحات غیرطبیعی، به دلیل عفونت ایجاد نمی‌شود؛ بلکه نوعی واکنش آلرژیک نسبت به مواد شیمیایی موجود در محصولات بهداشتی است. موارد زیر می‌تواند باعث التهاب واژن شود:
    دوش واژینال
  شوینده‌ها مانند نرم‌کننده پارچه
     ژل بهداشتی
     لوسیون‌‌‌ها
     دستمال مرطوب
    صابون‌‌های معطر
    اسپرم‌کش‌ها
     اسپری‌‌های واژینال
    روان‌کننده‌ها
    استفاده از لباس زیر نامناسب
4. عدم تعادل هورمونی
کاهش سطح هورمون‌ها به‌ویژه استروژن می‌تواند منجر به خشکی واژن و عدم تعادل میکروبی شود. به این حالت واژینیت آتروفیک می‌گویند که باعث رابطه جنسی دردناک، خارش و سوزش واژن می‌شود. عدم تعادل هورمونی به دلایل زیر می‌تواند رخ دهد:
     بارداری
     شیردهی
     یائسگی
     زایمان
     برداشت رحم و تخمدان
     برخی از دارو‌ها مانند داروهای سرطان سینه و آندومتریوز
      روش‌‌های جلوگیری از بارداری هورمونی مانند قرص‌های ضدبارداری و IUD
5.انگل تریکوموناز
انگل تریکوموناز منجر به عفونت واژن تریکومونیازیس می‌شود و از طریق رابطه جنسی دهانی، مقعدی و واژینال محافظت نشده منتقل می‌گردد. همچنین این انگل می‌تواند از طریق موارد زیر نیز انتقال پیدا می‌کند: ‌‌‌‌
     صندلی توالت‌فرنگی مرطوب
      استخر
    حوله مشترک
      لباس مرطوب
بهتر است بدانید که در بعضی مواقع افزایش ترشحات واژن طبیعی است؛ در واقع ممکن است زمانی که علائم تخمک گذاری و حاملگی دارید، ترشحات بیشتری داشته باشید.

عوامل خطر عفونت واژن
احتمال ابتلا به بیماری‌های مقاربتی در زنانی که از واژینوز باکتریال یا تریکومونیازیس رنج می‌برند، چند برابر بیشتر است. زنان بارداری که به این عفونت‌ها مبتلا باشند هم ممکن است با خطراتی مثل زایمان زودرس یا تولد نوزاد با وزن کم روبه‌رو شوند. فاکتورهایی هم وجود دارند که احتمال ابتلا به واژینیت را بیشتر می‌کنند، از جمله:
    فعالیت جنسی با شریک‌های جنسی متعدد
    مصرف آنتی‌بیوتیک و استروئیدها
    تغییرات هورمونی متأثر از بارداری، یائسگی یا مصرف قرص‌های جلوگیری از بارداری
    مصرف اسپری‌های واژنی یا محصولات بهداشتی
    دوش واژینال
    دیابت پیشرفته
    مصرف اسپرم‌کش برای جلوگیری از بارداری
    قراردادن آی‌یو‌دی (IUD) درون رحم.

تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن چیست؟
دو مورد از شایع‌ترین علت عفونت واژن، مربوط به ارگانیسم‌هایی است که در واژن شما زندگی می‌کنند. عفونت‌های قارچی زمانی رخ می‌دهد که مخمر بیش از حد معمول در بدن شما رشد می‌کند. واژینوز باکتریایی نیز زمانی اتفاق می‌افتد که تعادل باکتری‌های مفید واژن از بین می‌رود.
هر دو حالت، علائم مشابهی دارند که تشخیص‌‌‌‌ و درمان را سخت می‌کند. درمان عفونت قارچی معمولا با داروهای بدون نسخه انجام می‌شود؛ درحالی‌که درمان عفونت باکتریایی نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک دارد. در جدول زیر تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن را بررسی کرده‌ایم:
عوارض عفونت واژن
از اصلی‌ترین عوارض عفونت واژن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
    احتمال ابتلا به HIV
    احتمال ابتلا به التهاب لگن
    احتمال نازایی در زنان
    احتمال سقط جنین
بی‌توجهی به این بیماری، ممکن است باعث گسترش آن و درگیر کردن رحم و مجاری آن شود.
به خاطر داشته باشید، جلوگیری از عفونت واژن، همیشه امکان‌پذیر نیست. با این حال، در نظرگرفتن موارد فوق به شما کمک خواهد کرد تا احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش دهید.

تشخیص عفونت واژن
کلید درمان عفونت‌ واژن، تشخیص درست نوع آن است. پزشک برای تشخیص نوع واژینیت، از شما در مورد رنگ، بافت، بو و میزان ترشحات واژن می‌پرسد. همچنین، معاینات داخل واژن و اندازه‌گیری سطح اسیدیته واژن برای بررسی بیشتر علائم انجام می‌شود.
 علاوه‌برآن پزشک ممکن است از ترشحات واژن نمونه‌برداری کند؛ بنابراین قبل از مراجعه به مطب یا کلینیک، حمام نکنید؛ زیرا باعث می‌شود که آزمایش تشخیص برخی از عفونت‌ها سخت یا غیرممکن شود. همچنین، گاهی پزشک از شما می‌خواهد که طی 24 تا 48 ساعت قبل از ویزیت، رابطه جنسی نداشته باشید.‌‌‌‌ در صورت لزوم برای تشخیص بیماری‌‌های مقاربتی، آزمایش ادرار نیز تجویز می‌شود.
 به پزشک خود درمورد نوع محصولات بهداشتی که استفاده می‌کنید حتما اطلاع دهید؛ گاهی ممکن است عفونت واژینال فقط ناشی از حساسیت یا آلرژی باشد.

درمان عفونت واژن چگونه است؟
برای انتخاب بهترین روش درمان، باید به علت واژینیت توجه نمود:
اگر عفونت از نوع باکتریال باشد
معمولا پزشک قرص یا کرم‌هایی مانند قرص مترونیدازول، فلاژیل، ژل مترونیدازول و پماد کلیندامایسین تجویز می‌کند. قرص سفکسیم برای عفونت واژن، نشانه های عفونت ادراری و آزیترومایسین برای عفونت واژینال هم تجویز می‌شوند.
درصورتی‌که عفونت قارچی باشد
برای رفع عفونت واژن، شیاف درمانی داروهایی مثل میکونازول، بوتوکونازول،پماد کلوتریمازول ۲ درصد یا تیوکونازول بهترین گزینه است که معمولا نسخه هم نمی‌خواهد. علاوه بر کرم شیاف، مصرف برخی داروهای ضدقارچ خوراکی مثل فلوکونازول هم تجویز می‌شود. نکته مثبت مصرف داروهای ضدقارچ بدون نسخه این است که نیازی به مراجعه پزشک ندارید و با هزینه کم در کمترین زمان ممکن، می‌توانید دارو را مصرف کنید.
اگر عفونت تریکومونیازیس باشد
قرص مترونیدازول یا تینیدازول اولین گزینه‌های پیشنهادی پزشک برای درمان این عفونت واژینال هستند.
در‌صورتی‌که عفونت، سندروم تناسلی ادراری یائسگی (آتروفی واژنی) باشد تجویز پزشک زنان مصرف قرص، کرم واژینال و حلقه استروژن است.
اگر التهاب واژن غیرعفونی باشد
باید عامل ایجاد تحریک و حساسیت واژن را پیدا کنید. این حساسیت می‌تواند به‌دلیل مصرف مواد شوینده، صابون، دستمال بهداشتی یا تامپون‌های مصرفی باشد.

دارو برای عفونت واژن
دارو برای عفونت واژن را نباید بدون نسخه مصرف کنید، زیرا مصرف نادرست می‌تواند واژینیت را بدتر کند. پزشک ممکن است راه‌های زیر را برای درمان عفونت واژن تجویز کند:
    مترونیدازول (به شکل قرص، کرم یا ژل) یا کلیندامایسین (به شکل کرم یا ژل) برای درمان عفونت باکتریایی واژن
    کرم‌ها یا شیاف‌های ضدقارچ برای درمان عفونت قارچی واژن
کرم و‌‌‌‌ شیاف‌‌های رایج ضدقارچ برای درمان عفونت واژن شامل کلوتریمازول (Gyne-Lotrimin)، میکونازول (Monistat) و تیوکونازول (Vagistat) است. شما می‌توانید دارو برای درمان عفونت قارچی واژن را بدون نسخه از داروخانه تهیه کنید. اگر عفونت از بین نرفت یا دوباره عود کرد، باید با متخصص مشورت کنید.
    قرص مترونیدازول یا تینیدازول برای درمان تریکومونیازیس.
    کرم یا قرص استروژن برای کمک به درمان خشکی شدید واژن (واژینیت آتروفیک)
پزشک معمولاً توصیه می‌کنند از مواد محرک مانند صابون قوی یا معطر، تامپون، پدهای معطر و دوش واژینال دوری کنید. فراموش نکنید که دارو برای عفونت واژن را حتما طبق دستور پزشک تا پایان دوره مصرف کنید. درصورتی‌که پس از اتمام دوره درمان، علائم بهبود نیافت، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین، از پزشک در مورد این که چه مدت پس از درمان می‌توانید، رابطه جنسی داشته باشید، بپرسید.

درمان عفونت واژن در خانه
موارد زیر در درمان خانگی عفونت واژن بسیار موثر هستند:
1. ماست یونانی
ماست به‌عنوان نوعی پروبیوتیک حاوی باکتری‌های زنده مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس است. این باکتری‌ها به حفظ تعادل میکروبی واژن کمک می‌کنند. ‌‌‌‌توجه داشته باشید که ماست‌‌های طعم‌دار و شیرین می‌تواند باعث رشد بیشتر قارچ شود.
شما می‌توانید برای درمان عفونت واژن در خانه،‌‌‌‌ ماست ساده یا یونانی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید یا آن را به‌صورت واژینال مصرف کنید. برای این کار، ناحیه تناسلی را به ماست آغشته یا با استفاده از تامپون یا انگشت به‌صورت واژینال مصرف کنید.
2. روغن پونه کوهی
 روغن پونه کوهی برای درمان عفونت قارچی واژن موثر است. طبق تحقیقات، این ماده بر روی رشد کاندیدا آلبیکنس اثر می‌گذارد. در این روش، باید 3 تا 5 قطره از روغن پونه کوهی وحشی را در روغن‌زیتون یا بادام شیرین مخلوط کنید و آن را روی ناحیه تناسلی بمالید. توجه داشته باشید که این روغن برای استفاده داخلی نیست و نباید آن را وارد واژن کنید.
3. مکمل‌های پروبیوتیک
همان‌طور که بررسی کردیم پروبیوتیک‌ها به حفظ تعادل باکتری و قارچ در بدن کمک می‌کنند. مصرف مکمل‌‌های خوراکی پروبیوتیک مزایا زیادی برای سلامتی دارد، اما ممکن است چند روز تا‌‌‌‌ چند هفته طول کشد تا اثر آن را متوجه شوید. شیاف‌های پروبیوتیک به درمان واژینوز باکتریایی (BV) کمک می‌کنند و اثرگذاری سریع‌تری دارند.
4. روغن نارگیل
روغن نارگیل فواید زیادی دارد که یکی از آن‌ها خاصیت ضدقارچی است. در این روش می‌توانید مستقیما روغن را بر روی ناحیه تناسلی بمالید؛ اما حتما از روغن نارگیل خالص و ارگانیک استفاده کنید.
5. روغن درخت چای
یکی از روش‌‌های درمان عفونت واژن در طب سنتی، مصرف روغن درخت چای است. این روغن به ازبین‌بردن قارچ، باکتری و ویروس کمک می‌کند. طبق تحقیقات ترکیبی از پروبیوتیک‌ها و شیاف‌های واژینال حاوی روغن درخت چای می‌تواند به درمان عفونت‌های واژن کمک کند.
توجه داشته باشید که حتما باید روغن درخت چای را با روغن نارگیل رقیق کنید و هرگز نباید به‌صورت داخلی استفاده شود. اگر پوست حساسی دارید بهتر است از این روغن استفاده نکنید.
6. سرکه سیب
 یکی از روش‌های درمان عفونت واژن در خانه، حمام سرکه سیب است. برای درمان‌‌‌‌ عفونت قارچی واژن، نصف فنجان سرکه سیب را داخل وان با آب ولرم بریزید و به مدت 20 دقیقه در آن بنشینید. لازم به ذکر است که دوش واژینال با سرکه یا هر ماده دیگری (شستشو داخل واژن)، بیشتر عفونت واژینال را شدیدتر می‌کند؛ پس قطعا از انجام این کار خودداری کنید. همچنین می‌توانید سرکه را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
7. سیر
 تحقیقات نشان داده است که سیر در ازبین‌بردن باکتری کاندیداز موثر است. روش استفاده از سیر برای درمان عفونت قارچی بسیار ساده است؛ تنها کافیست مصرف سیر را در رژیم غذایی خود افزایش دهید. اگرچه برخی از افراد استفاده از سیر را به‌صورت واژینال توصیه می‌کنند، اما بهتر است این کار را انجام ندهید؛ زیرا ترکیبات سیر می‌تواند باعث درد و سوختگی روی پوست یا مخاط شوند.
8. آب‌اکسیژنه
 پراکسید هیدروژن نوعی ضدعفونی‌کننده برای باکتری‌ و قارچ محسوب می‌شود. در واقع مصرف پراکسید هیدروژن به‌صورت موضعی در درمان عفونت قارچی واژن موثر است. برای این کار می‌توانید مقداری مساوی، آب و پراکسید هیدروژن را حل کرده و در آن بنشینید. از دوش واژینال با آب‌اکسیژنه و استفاده طولانی‌مدت از آن خودداری کنید.
9. ویتامین C
 ویتامین C باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود سلامت پوست می‌شود. همچنین، ویتامین C دارای خاصیت ضدمیکروبی است و برای درمان واژینیت ناشی از رشد بیش از حد کاندیدا موثر است. ویتامین C اسیدی را هیچ‌گاه به بافت حساس واژن نزنید؛ فقط کافیست آن را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
10. ویتامین E
 پزشک مصرف ویتامین E را برای انواع خاصی از التهاب واژن‌‌‌‌ معمولا توصیه می‌کند. ویتامین E می‌تواند به کاهش التهاب ناشی از کاندیدا آلبیکنس کمک کند. همچنین، شیاف‌های ویتامین E به درمان واژینیت آتروفیک (معروف به آتروفی واژن) موثر است.
شما می‌توانید از شیاف‌های واژینال ویتامین E استفاده کنید یا روغن ویتامین E را به واژن و ناحیه تناسلی بمالید. ویتامین E می‌تواند به تسکین علائم عفونت واژن مانند خارش، سوزش و التهاب کمک کند.
11. عسل
 یکی از روش‌های درمان عفونت واژن در خانه استفاده از عسل است. عسل به‌تنهایی می‌تواند به کاهش عوارض و بهبود واژینیت کمک می‌کند. طبق مطالعات انجام شده، مخلوط ماست ساده و عسل به‌صورت کرم واژینال، در درمان عفونت قارچی واژن موثر است.
12. کمپرس یخ
اگر به دنبال پاسخ این سوال هستید که برای خارش و عفونت واژن چه خوب است، علاوه بر ویتامین E، کمپرس یخ را امتحان کنید. یخ را به داخل پلاستیک قرار دهید و سپس آن را داخل واژن یا روی قسمت‌های قرمز خارجی بگذارید. توجه داشته باشید که آب گرم و حمام داغ، علائم عفونت واژن را شدیدتر می‌کند.
13. جوش‌شیرین
 یکی دیگر از روش‌‌های درمان عفونت واژن در طب سنتی، استفاده از جوش‌شیرین است. می‌توانید 2 قاشق جوش شیرین را داخل چند لیتر آب رقیق کنید و ناحیه تناسلی را با این محلول بشویید.

درمان عفونت واژن چقدر طول می‌کشد؟
درمان عفونت باکتریایی و قارچی واژن معمولا در عرض دو هفته بهبود می‌یابد. در واژینیت ویروسی، درمان فقط باعث بهبود علائم می‌شود، اما عفونت از بین نمی‌رود. گاهی ممکن است درمان واژینیت 3 تا 6 ماه طول کشد.

پیشگیری از واژینیت یا عفونت واژن چگونه است؟
با وجود آنکه حقیقت امیدوارکننده‌ای نیست، اما باید بگوییم تمام عفونت‌های واژن قابل پیشگیری نیستند. یکی از روش‌های ساده پیشگیری از عفونت، استفاده از کاندوم حین رابطه جنسی است تا احتمال شیوع بیماری‌های مقاربتی و ریسک ابتلا به این بیماری‌ها را کاهش دهد و از عفونت واژینال پیشگیری کند. راه‌های دیگر پیشگیری را در زیر آورده‌ایم:
    سعی کنید ناحیه تناسلی خود را همیشه خشک و تمیز نگه دارید، زیرا رطوبت و آلودگی از جمله عوامل ایجاد عفونت هستند.
    از ژل و اسپری‌های شستشوی واژن، صابون و شوینده‌های عطری استفاده نکنید.
    شستشوی بیش‌از‌حد را کنار بگذارید؛ چون هم موجب سوزش و وخیم‌تر‌شدن عفونت می‌شود و هم باکتری‌های مفید این ناحیه را از بین می‌برد.
    از لباس زیر پنبه‌ای و نخی و جوراب شلواری نخی استفاده کنید تا التهاب واژن را به حداقل برسانید.
    از پوشیدن لباس‌های تنگ و چسبان که رطوبت و گرما را در خود نگه می‌دارند، خودداری کنید. پوشیدن شلوار جین‌ تنگ، شلوار خانگی و لباس زیر پلاستیکی یا نایلونی باعث می‌شود هوا به‌‌خوبی در قسمت واژینال جریان پیدا نکند.
    مصرف ماست پروبیوتیک از روش‌های مطلوب جهت پیشگیری از واژینیت به‌شمار می‌آید.
    انجام چکاپ سالانه و معاینات نزد متخصص زنان و در صورت نیاز انجام تست پاپ اسمیر را فراموش نکنید.
    از وان و جکوزی مراکز عمومی استفاده نکنید.
    از مصرف محصولات عطری برای ناحیه تناسلی پرهیز کنید.
    برای خشک‌کردن ناحیه تناسلی، دستمال کاغذی را از جلو به پشت بکشید تا باکتری‌های قسمت مقعد وارد واژن نشوند.
    برای تمیز‌کردن واژن نیازی به دوش واژینال نیست، بلکه همان حمام معمولی کافی است. دوش واژینال، توازن ارگانیسم‌های موجود در واژن را از‌بین‌می‌برد و احتمال ابتلا به عفونت بیشتر می‌شود.
    از کاندوم‌های جنس لاتکس استفاده کنید، زیرا عفونت را انتقال نمی‌دهند.

________________________________________________________

مقالات دیگر