شپش تناسلی یا شپش عانه چیست؟

شپش تناسلی یا شپش عانه چیست؟
شپش های ناحیه تناسلی - که به شپش های خرچنگی نیز معروف هستند - انگل های کوچکی هستند که به پوست و موهای اطراف دستگاه تناسلی متصل می شوند. شپش های خرچنگی خطرناک نیستند و خلاص شدن از شر آنها معمولاً بسیار ساده است.شپش ناحیه تناسلی فوق العاده شایع است.
هر ساله میلیون ها نفر به شپش ناحیه تناسلی آلوده می شوند. این شپش ها حشرات ریزی هستند که ظاهری مشابه گونه های کوچک شپش های خرچنگی قابل مشاهده در سواحل دارند. این شپش ها بر روی پوست و موهای زائد اطراف دستگاه تناسلی مردم زندگی نموده و از خون فرد تغذیه می کنند. شپش های ناحیه تناسلی به راحتی از طریق رابطه جنسی انتقال می یابند.
علائم شپش های ناحیه تناسلی شامل خارش بسیار شدید است. اگرچه شپش های ناحیه تناسلی می توانند بسیار آزار دهنده باشند، با این حال آنها هیچ مشکلی جدی در سلامتی ایجاد نمی کنند و معمولاً خلاص شدن از شر آنها از طریق مصرف داروهای بدون نسخه آسان است.
آلودگی به شپش های ناحیه تناسلی به معنای کثیف بودن نیست چراکه ابتلا بدان هیچ ربطی به بهداشت و نظافت ندارد و هرکسی ممکن است در صورت تماس های نزدیک و شخصی با فرد آلوده به این شپش، به شپش های ناحیه تناسلی مبتلا شود. هر ساله حدود 3 میلیون نفر در ایالات  به شپش های ناحیه تناسلی مبتلا می شوند.

چگونه فرد به شپش عانه مبتلا می‌شود؟
شپش عانه معمولاً از طریق تماس مستقیم پوست از جمله رابطه جنسی، منتقل می‌شود. همچنین می‌توان با استفاده از پتو، حوله، ملحفه یا لباس افرادی که آلوده هستند، به شپش عانه مبتلا شد.
شپشهای بالغ تخم‌های خود را روی ساقه مو، نزدیک پوست قرار می‌دهند. به این تخم‌ها nits گفته می‌شود. هفت تا 10 روز بعد از تخم‌گذاری، تخم‌ها متولد شده و به پوست وصل می‌شوند و شروع به تغذیه از خون شما می‌کنند. شپش‌ها می‌توانند بدون تأمین مواد غذایی خود یک تا دو روز زندگی کنند.
برخلاف تصور عمومی، بعید است که شپش عانه از طریق استفاده از توالت فرنگی به فرد منتقل شود. زیرا شپش ناحیه تناسلی معمولاً از میزبان نمی‌افتد مگر اینکه مرده باشد. آنها همچنین نمی‌توانند مانند کک از یک شخص به شخص دیگر بپرند.
اگر به شپش عانه مبتلا هستید، به فرزندان خود اجازه ندهید که در رختخواب شما بخوابند. کودکان ممکن است پس از خوابیدن در همان تخت خواب (تختی که متعلق به فرد مبتلا به شپش عانه است)، مبتلا شوند. شپش‌ها معمولاً در مژه‌ها و ابروهای کودکان زندگی می‌کنند. وجود شپش عانه در کودک همچنین ممکن است نشان دهنده سواستفاده جنسی باشد.

شپش در ناحیه تناسلی چه علائمی ایجاد می‌کند؟
علائم شپش ناحیه تناسلی معمولا پس از گذشت پنج روز از آلودگی ظاهر می‌شود که این علائم به شرح زیر است:
    خارش شدید در نواحی پرمو ناحیه تناسلی
    پوست تحریک شده، قرمز یا خونی شده توسط نیش شپش
    لکه‌های مدفوع شپش در لباس زیر
    نقطه‌های سفید کوچک روی موهای تناسلی (این نقاط تخم شپش هستند که به سختی برداشته می‌شوند)
    تب و احساس خستگی
    لکه‌های مایل به آبی کم رنگ روی ران، پایین شکم و باسن
خارش بیش از حد ممکن است منجر به زخم یا عفونت در نواحی آسیب‌دیده شود. کودکانی که مبتلا به این عارضه در مژه‌های خود هستند، در معرض خطر ابتلا به ورم ملتحمه یا چشم صورتی قرار دارند.

عوامل خطر ابتلا به شپش عانه چیست؟
از عواملی که می‌تواند در ابتلا به این بیماری موثر باشد، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
    کسانی که بهداشت فردی خود را رعایت نمی‌کنند، شانس ابتلا به این بیماری را دارند.
    زندگی با کسانی که به شپش تناسلی مبتلا هستند.
    سکس داشتن با کسی که بهداشت فردی خود را رعایت نمی‌کند و به شپش تناسلی مبتلا است.
    زندگی در مناطقی که این نوع حشره شایع است.
    افرادی که موهای ناحیه‌ی تناسلی خود را بلند نگه می‌دارند و معمولا در کمپ و در سفر هستند. همچنین از محیط‌های خواب عمومی زیاد استفاده می‌کنند.
    اگر به کسی تجاوز شود، در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد.
    افرادی که به دیگر بیماری‌های مقاربتی مبتلا هستند.
ابتلا به دیگر بیماری‌های مقاربتی، بهداشت فردی ضعیف، استفاده از محیط‌های خواب یا فضاهای بهداشتی عمومی، موهای بلند ناحیه تناسلی، تجاوز و زندگی یا سکس با افراد مبتلا به این شپش، شانس ابتلا را افزایش می‌دهد.

نحوه تشخیص شپش عانه چگونه است؟
معمولا می‌توان با معاینه این عارضه را تشخیص داد. اگر مشکوک به چنین مشکلی هستید؛ اما به‌خوبی نمی‌توانید مشاهده کنید از ذره‌بین استفاده کنید.
شپش‌ها معمولا به رنگ خاکستری کم رنگ هستند؛ اما با تغذیه از خون به رنگ تیره تغییر می‌کنند. اگر حشرات کوچکی را در حال حرکت در ناحیه تناسلی مشاهده می‌کنید، احتمالا مبتلا به شپش تناسلی شده‌اید.

روش‌های درمان شپش ناحیه تناسلی
درمان شپش ناحیه تناسلی شامل گند زدایی خود، لباس و ملافه است. همچنین می‌توان از لوسیون‌ها و شامپوهای موضعی و بدون نسخه برای درمان شپش عانه استفاده کرد. این روش‌های درمانی شامل لوسیون‌های پرمترین: RID ، Nix و A-200 است. در صورتی که باردار یا شیرده هستید یا کودک شما در معرض ابتلا به این بیماری قرار گرفته است، از پزشک خود بپرسید که استفاده از کدام محصول و راه درمانی برای شما گزینه بهتری محسوب می‌شود.
فقط در صورتی که آلودگی به شپش خفیف باشد لازم است که موهای ناحیه شرمگاهی خود را بشویید. دستورالعمل‌ها را مطالعه نمایید تا متوجه شوید دقیقاً چه میزان از محصولا شوینده و لازم را باید استفاده کنید و چه مدت زمان لازم است تا محصول را روی پوست خود بگذارید. اگر راه حل‌های موضعی موثر واقع نشوند، ممکن است داروهای تجویزی دیگری نیز لازم باشند.
حتی پس از درمان موفقیت آمیز، ممکن است چند تخم شپش سرسخت به موهای شما چسبیده باقی بمانند. با استفاده از موچین، هرنوع تخم، سفیدی یا … باقی مانده است را بردارید. درمان‌های خانگی مانند اصلاح و حمام‌های گرم برای درمان شپش ناحیه تناسلی موثر نیستند. شپش به راحتی می‌تواند از آب و صابون معمولی جان سالم به در برد.
اگر چند نفر از اعضای خانواده شما به شپش عانه مبتلا شده‌اند، همگی همزمان با هم درمان را شروع کنید. این حالت به جلوگیری از عفونت مجدد کمک می‌کند. همچنین باید خانه خود را تمیز و ضدعفونی کنید. تمام خانه را جاروبرقی کرده و حمام را با محلول سفید کننده تمیز کنید. تمام حوله‌ها، ملافه‌ها و لباس‌ها را در آب گرم بشویید و آنها را با استفاده از بالاترین درجه حرارت خشک کنید. اگر بنا به دلایل و یا شرایط خاصی نمی‌توانید لباس‌ها را بشویید یا خشک کنید، آنها را به مدت 72 ساعت در یک کیسه پلاستیکی وکیوم مهر و موم کنید.
در صورت زنده ماندن شپش ممکن است به داروی قوی تری نیاز داشته باشید. این محصولات شامل:
    مالاتیون (Ovide) ، لوسیونی موضعی است که باید به مدت 8 تا 12 ساعت در مناطق آسیب دیده باقی بماند.
    ایورمکتین (استرومکتول)، قرصی است که در دو دوز تجویز شده و باید به صورت خوراکی مصرف کنید. ممکن است 10 روز بعد از مصرف لازم باشد دوز مصرفی را توسط پزشک پیگیری و بررسی کنی.
    لیندان، قوی ترین و سمی ترین محصول در میان داروهای شپش عانه است. قبل از شستن فقط چهار دقیقه آن را روی ناحیه مورد نظر قرار دهید. اگر شیر می‌دهید یا باردار هستید از این محصول در نوزادان یا خودتان استفاده نکنید.
برای درمان شپش ناحیه تناسلی در مژه‌ها ، ممکن است لازم باشد تخم‌ها و شپش‌ها را با استفاده از موچین از بین ببرید. اما بهترین گزینه برای درمان این بیماری که در نزدیک چشم رخ داده است، مراجعه به پزشک است. پزشک شما ممکن است داروی مخصوص شپش برای ناحیه چشم تجویز کند. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) توصیه می‌کند، از شامپوهای شپش معمولی در اطراف چشم استفاده نکنید. وقتی بدن شما از طریق واکنش آلرژیک به گزش شپش‌ها عمل می‌کند، خارش ممکن است یک یا دو هفته ادامه داشته باشد. در صورت مشاهده تورم، تغییر رنگ پوست یا تخلیه زخم‌ها با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض شپش عانه چیست؟
شپش‌های تناسلی معمولا به سادگی و با استفاده از ژل‌ها و کرم‌های ضد شپش از بین می‌روند. اگر این شپش‌ها از بین نروند، ممکن است که عوارض و مشکلات زیر را ایجاد کنند:
    تغییر رنگ پوست: در مناطقی که شپش‌های تناسلی خون می‌خورند و تغذیه می‌کنند، معمولا رنگ پوست به آبی تیره تغییر پیدا می‌کند.
    عفونت‌های ثانویه: اگر جای گاز و گزش این حشرات خارش داشته‌باشد، معمولا با خاراندن، پوست شما زخم می‌شود و همین مسئله باعث مستعد شدن پوست برای عفونت‌های دیگر می‌شود.

چگونه می توان از شپش تناسلی جلوگیری کرد؟
این بیماری بیشتر از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود، اما در موارد نادر ممکن است که توسط وسایل و لباس‌های شخصی فرد هم منتقل شود. در ادامه روش‌هایی که به شما کمک می‌کند که از این عفونت جلوگیری کنید، آورده‌شده‌اند:
    از برقراری تماس جنسی با افراد مشکوک پرهیز کنید.
    نباید تا زمان بهبودی کامل با افراد مبتلا به این بیماری سکس داشته‌باشید.
    وسایل و لباس‌های کسانی که به شپش تناسلی مبتلا هستند، باید با ماشین لباسشویی و با آب داغ شسته‌شوند. وسایلی که قابل شستشو نیستند هم باید در کیسه‌های پلاستیکی بسته شوند و به مدت دو هفته کنار گذاشته شوند.
    از لباس‌ها و پوشش‌ها و حوله‌ی کسی که به این بیماری مبتلا است، استفاده نکنید و لباس‌ها و وسایل شخصی خود را در اختیار آنها قرار ندهید.
    از اسپری‌ها و فوم‌هایی که ضد شپش هستند در هوا استفاده نکنید. برای این مسئله وجود این موارد لزومی ندارد.

________________________________________________________

مقالات دیگر