تریکومونیازیس (Trichomoniasis) چیست؟

تریکومونیازیس (Trichomoniasis) چیست؟
تریکومونیازیس (Trichomoniasis) یک بیماری مقاربتی است که توسط نوعی انگل ایجاد می‌شود. در زنان بیماری تریکوموناس یا تریکومونیازیس می‌تواند باعث ترشحات بد بوی واژن، خارش ناحیه تناسلی و ادرار سوزناک شود. در مقابل، مردان مبتلا به این بیماری، معمولاً هیچ علائمی ندارند. زنان باردار مبتلا به Trichomoniasis ممکن است در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس باشند.
بیماری تریکومونیازیس (تریک) شایع‌ترین بیماری مقاربتی غیر ویروسی (STD) در جهان است. این بیماری در اثر درگیری و عفونت با یک انگل تک‌یاخته به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. به‌طورکلی هر شخصی که از نظر جنسی فعال باشد، می‌تواند به این عفونت مبتلا شود. این بیماری زنان را بیشتر از مردان، زنان مسن‌تر را بیشتر از جوان‌ترها و زنان آفریقایی و آمریکایی را بیش از زنان سفیدپوست و آسیایی تحت تأثیر قرار می‌دهد.
 اگرچه بیماری تریکوموناس دارای علائم مشخصی است، اما اکثر افرادی که به این انگل مبتلا هستند، به دلیل تظاهرات بالینی محدود یا متفاوت، نمی‌توانند به‌راحتی تشخیص دهند که منشأ مشکل آن‌ها این بیماری است. افراد مبتلا به تریک اغلب هیچ علامتی ندارند و معمولاً در طولانی‌مدت دچار عوارض خاصی نمی‌شوند. بااین‌حال اگر با وجود علائم، درمان خاصی صورت نگیرد، احتمال ابتلا و انتشار از طریق رابطه جنسی بسیار زیاد است.

تریکومونیازیس چه علائمی دارد؟
گفتیم که این بیماری می‌تواند انسان‌ها و حیوانات را آلوده کند. از طرفی در انسان‌ها می‌تواند سنین و جنسیت‌های مختلفی را دچار کند. مسئله اینجاست که علائم این بیماری چیست؟ برای اینکه یک بیماری را به موقع تشخیص دهیم، باید به علائم آن توجه کنیم و آنها را بشناسیم. در ادامه به علائم این عفونت در موارد مختلف پرداخته‌ایم. با ما همراه باشید.
تریکومونیازیس در زنان: علائم عفونت تریکومونایی واژن
بیماری تریکومونا می‌تواند زنان را نیز درگیر کند، چیزی که قبل‌تر هم به آن اشاره کردیم. اما این عفونت چه علائمی ایجاد می‌کند؟ به نقل از cdc، این بیماری می‌تواند علائم زیر را در زنان ایجاد کند:
    قرمزی و خارش واژن
    احساس سوزش واژن
    درد واژن
    ترشحاتی که هنگام ادرار کردن هم دیده‌می‌شوند.
    درد هنگام ادرار کردن و یا درد هنگام مقاربت (دیسپارونی)
    ترشح سبز، زرد و یا سفید و کرم رنگ از واژن (ترشحات غیرطبیعی واژن)
    بوی بد واژن یا بوی شبیه به ماهی مرده
هر دو مردان و زنان هنگامی که به عفونت تریکومونازیس مبتلا باشند، سکس ناخوشایندی دارند و برایشان لذت‌بخش نیست.
به خاطر داشته‌باشید که:
بیشتر کسانی که به عفونت تریکومونیازیس مبتلا می‌شوند، علائمی ندارند و برای مدت‌ها بدون علامت باقی می‌مانند. این افراد نمی‌توانند دیگران را بیمار کنند و این عفونت را به دیگران منتقل کنند. حدود ۳۰٪ کسانی که به این عفونت مبتلا هستند علائم بیماری را نشان می‌دهند.
تریکومونیازیس در مردان
همان‌طور که گفتیم این بیماری در ۷۰٪ مبتلایان علائمی ندارد و در ۳۰٪ باقی هم علائم می‌تواند از یک ناخوشی ساده تا علائم شدید التهابی متفاوت باشد. برخی از مردانی (زنان هم همین‌طور هستند) که به این بیماری مبتلا می‌شوند، از ۵ تا ۲۸ روز بعد از ابتلا علائم نشان می‌دهند. اما در میان مردانی که علائم را از خود نشان می‌دهند، می‌تواند مانند زنان باشد. برخی از علائم مردان شامل موارد زیر است:
    خارش و ناراحتی در داخل آلت تناسلی مردانه
    سوزش و درد بعد از انزال و یا بعد از ادرار کردن
    ترشحات از نوک آلت تناسلی: این مورد می‌تواند خود را در لباس زیر مردانه به صورت رنگ خشک‌شده نشان‌دهد.
    علائم این عفونت در مردان شامل خارش و ناراحتی در آلت تناسلی، سوزش و درد بعد ادرار و انزال و خروج ترشحاتی از نوک آلت تناسلی است.

انواع تریکوموناس
تریکوموناس انواع مختلفی دارد. گونه‌های مختلف این بیماری برحسب ویژگی‌هایی که دارند طبقه‌بندی می‌شوند. از رایج‌ترین انواع تریکومونیازیس می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
    Trichomonas brixi
    Trichomonas gallinae
    تریکوموناس gypactinii
    Trichomonas stableri
    Trichomonas Tenex
    تریکوموناس واژینوس (Trichomonas vaginalis)

علت بیماری تریکومونیازیس چیست؟
این بیماری به علت یک انگل تک سلولی پروتوزا ایجاد می‌شود که از آغازیان است و می‌تواند بخش پایینی دستگاه تناسلی را در زنان و دهانه‌ی رحم را آلوده کند. این عامل عفونی همچنین می‌تواند اورترا یا مجرای خروجی ادرار را در آلت تناسلی مردانه آلوده کند.
انتقال بیماری تریکومونا می‌تواند از طریق رابطه جنسی باشد. این بیماری از زن به زن و یا از زن به مرد و برعکس منتقل می‌شود. سکس دهانی، سکس واژینال و سکس از پشت می‌توانند در انتقال این بیماری موثر باشند. دوره‌ی نهفتگی این بیماری چندان مشخص نیست. اما معمولا از ۵ تا ۲۸ روز می‌تواند علائم نشان داده‌شود. حتی اگر فرد علامت هم از خود نشان ندهد اما به عفونت آلوده شده‌باشد، می‌تواند این بیماری را به باقی افراد انتقال دهد.

عوامل خطر ابتلا به عفونت تریکوموناسیس چیست؟
عوامل خطر ابتلا به این بیماری شامل موارد زیر هستند:
    کسانی که بیش از یک شریک جنسی دارند.
    افرادی که سابقه سکس با اشخاص آلوده به بیماری‌های جنسی را داشته‌اند و قبلا به بیماری‌های جنسی مبتلا شده‌اند.
    کسی که قبلا به عفونت تریکومونیازیس مبتلا شده‌است.
    کسانی که سکس بدون کاندوم دارند.
    افرادی که رفتارهای پرخطر جنسی دارند.

بیماری تریکوموناس چگونه انتشار می‌یابد؟
این انگل در طول رابطه جنسی به‌راحتی از یک فرد آلوده به یک فرد غیر آلوده منتقل می‌شود. به دلیل داخلی بودن اندام تناسلی زنان، این بیماری در آن‌ها شایع‌تر است. عمده‌ترین قسمت بدن که درگیر این انگل شده و عفونی می‌شود، دستگاه تناسلی تحتانی (فرج، واژن، دهانه رحم یا مجرای ادرار) است. در مردان شایع‌ترین عضو بدن که عفونی می‌شود، داخل آلت تناسلی (مجرای ادرار) است. در طول رابطه جنسی، انگل معمولاً از آلت تناسلی به واژن یا از واژن به آلت تناسلی انتشار می‌یابد.
تریکومونیازیس همچنین می‌تواند از واژن به واژن دیگر نیز سرایت کند. طبق آمارهای منتشرشده، انتقال این انگل از سایر اعضای بدن مانند دست‌ها، دهان یا مقعد شایع نیست و نمی‌تواند در این اندام‌ها ایجاد عفونت کند. از نظر علائم نیز مشخص نیست که چرا برخی از افراد مبتلا به عفونت، علائم را واضح نشان می‌دهند درحالی‌که برخی دیگر از افراد مبتلا، هیچ علامتی ندارند. تحقیقات نشان داده که شدت علائم احتمالاً به عواملی مانند سن، جنسیت و وضعیت سلامت فرد بستگی دارد. بااین‌وجود، نکته‌ای که شایان توجه است این است که افراد آلوده بدون علائم، می‌توانند عفونت انگلی را به‌راحتی به دیگران منتقل کنند.

عوارض عفونت تریکومونیازیس
در صورتی که این درمان نشود، می‌تواند موجب التهاب دستگاه تناسلی شود و ریسک ابتلا به بیماری‌های جنسی نظیر HIV را نیز افزایش دهد.
افرادی که به تریکومونیازیس مبتلا هستند، ممکن است زایمان زودرس را تجربه کنند و نوزادانی با وزن کم به دنیا آورند. از طرف دیگر این بیماری ابتلا به ناباروری را نیز افزایش می‌دهد.
برخی مطالعات نشان می‌دهد که ابتلا به تریکومونیازیس با خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم و سرطان پروستات نیز مرتبط است.

بیماری تریکومونیازیس یا تریکومونا چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص این بیماری باید به دکتر مراجعه کنید. توجه داشته‌باشید که یکی از راحت‌ترین روش‌ها برای تشخیص این بیماری دیدن علائم آن است. در ادامه به روش‌های تشخیص این بیماری اشاره کرده‌ایم:
    یکی از اصلی‌ترین روش‌ها در تشخیص این بیماری، معاینه است. هنگامی که دکتر شما را معاینه می‌کند، می‌تواند علائم را در فرد ببیند.
    در مواقعی که دکتر به عفونت تریکومونا مشکوک شود، از ترشحات واژن و یا آلت تناسلی مرد نمونه سواب می‌گیرد. این نمونه ترشحات به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا برای این بیماری بررسی شود. در صورتیکه انگل در زیر میکروسکوپ دیده شود، بیماری تشخیص داده‌شده‌است و نیازی به انجام بررسی‌های بیشتر نیست.
    گاهی از تست‌های رپید و یا تست فوری برای بررسی آنتی ژن این بیماری استفاده می‌شود.
از آنجایی که بخش زیادی از افراد مبتلا به این انگل علائمی از خود نشان نمی‌دهند، مهم است که چکاپ‌های روتین خود را با دقت انجام دهید.

درمان تریکومونیازیس چیست؟
برای درمان این بیماری باید به دکتر مراجعه کنید. روش‌های درمانی که برای درمان بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرند، بستگی به شدت علائم دارد. در ادامه به روش‌های درمانی عفونت تریکومونا پرداخته‌ایم:
درمان دارویی تریکومونیازیس؛ درمان تریکوموناس با مترونیدازول
برای درمان بیماری تریکومونیازیس می‌توان از آنتی‌بیوتیک کمک گرفت. آنتی‌بیوتیکی که برای درمان تریکومونا موثر است، مترونیدازول است. از مترونیدازول برای درمان این بیماری استفاده می‌شود. این دارو را می‌توان در دوران بارداری هم تجویز کرد. در ادامه روش‌های مختلف تجویز مترونیدازول برای تریکومونا داده شده‌است:
    تک دوز: یکی از روش‌های درمانی این بیماری درمان تک دوز و با دوز بالا است. برای استفاده از این روش، دوز بالای مترونیدازول برای بیمار تجویز می‌شود. این روش معمولا توصیه نمی‌شود.
    چند دوزی: در این روش از دوزهای پایین‌تر اما برای مدت طولانی‌تر استفاده می‌‌شود. برای درمان چند دوزی مترونیدازول، به مدت ۷ روز دوبار از این قرص استفاده می‌شود.
در درمان با مترونیدازول، حتی اگر احساس بهبودی هم داشته‌باشید، باید درمان را تا انتها ادامه دهید. ممکن است که علائم برطرف شوند اما شما به طور کامل بهبود پیدا نکرده‌باشید.  
    برای درمان تریکومونیازیس معمولا از درمان با چند دوز مترونیدازول به مدت ۷ روز استفاده می‌شود.
درمان بیماری تریکومونیازیس در مردان
درمان این بیماری در مردان و زنان، هر دو، دارویی و با کمک مترونیدازول است. البته که از داروهای دیگری مانند تینیدازول یا سکیندازول هم استفاده می‌شود.
درمان عفونت تریکومونیازیس در زنان: درمان عفونت تریکومونایی واژن
تریکومونا در زنان از طریق درمان دارویی و با کمک مترونیدازول انجام می‌شود. ممکن است که در طول درمان علائم شما برطرف شود اما بهبودی کامل پیدا نکنید. بنابراین تا روز آخر باید این دارو را مصرف کنید و در مدت درمان از رابطه جنسی خودداری کنید تا روند درمان شما کامل شود.
درمان گیاهی تریکومونیازیس
بیماری تریکومونازیس را نمی‌توان با گیاهان دارویی درمان کرد. این بیماری باید دوز مشخص دارو دریافت کنید تا به طور کامل بهبود پیدا کنید. برای نجات از این بیماری باید به دکتر مراجعه کنید و نمی‌توانید سرخود برای درمان از درمان‌های گیاهی کمک بگیرید. از طرفی به خاطر داشته‌باشید که درمان‌های گیاهی ممکن است که برای شما عوارضی را به جای بگذارند. پس با دکتر خود در مورد روش‌های درمانی مشورت کنید.
گفته شده‌است که می‌توانید با کمک سیر از حرکت این انگل در بدن پیشگیری کنید و درمان را تسریع ببخشید.
درمان عفونت تریکوموناسیس در منزل
برای درمان بیماری‌های مقاربتی که نیاز به داروهای آنتی بیوتیک یا ضد قارچ دارند، بهتر است که از روش‌های خانگی استفاده نکنید و برای درمان از دکتر کمک بگیرید. درمان‌های خانگی نمی‌توانند به اندازه‌ی درمان‌های دارویی موثر باشند. همچنین بیماری‌های مقاربتی می‌توانند مزمن شوند. پس بهتر است که درمان آنها را جدی بگیرید.

چگونه می توانم از تریکومونیازیس (تریک) پیشگیری کنم؟
اگر از نظر جنسی فعال هستید، می‌توانید برای محافظت از خود در برابر ابتلا یا انتشار بیماری‌های مقاربتی و سایر بیماری‌های مقاربتی، اقدامات زیر را انجام دهید:
*از کاندوم استفاده کنید.
*به طور معمول برای تریک و سایر بیماری های مقاربتی آزمایش شوید.
*اگر تریک یا سایر بیماری های مقاربتی را دارید، تحت درمان قرار بگیرید.
*به شریکای جنسی خود بگویید که تریک دارید تا آزمایش و درمان شود.
*با یک شریک جنسی وارد یک رابطه تک همسری شوید.
*تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.

________________________________________________________

مقالات دیگر